Hej, mosta w mosta kałynowaja,
Stojit' korszmoczka horichowaja.
A w tij korszmoczci harna szynkarka,
Harna szynkarka – panna Marija.
Szynkuje wona pywom ta wynom,
Pywom ta wynom j sołodkym medom.
Prybłukałysy tam try kupczyky,
Ta try kupczyky, wsi try bratczyky.
Ta wsju nicz pyły ta j ne płatyły.
Z perszoho wzjała iz łysiw szubu,
Z druhoho wzjała jasnu szabelku,
Z tret'oho wzjała konja worona.
W łysowu szubu sama sy wbrała,
Jasnu szabelku bratowi dała,
Woron-konyka myłomu dała.
– Oj myła, myła, szczo ja ty skażu,–
Dywo dywnisze, czudo czudnisze:
W nas u petriwku more zamerzło,
Cy wirysz, cy ni, – ja more rubaw,
Ja more rubaw, konja napuwaw.
– Oj myłyj, myłyj, szczo ja ty skażu,–
Dywo dywnisze, czudo czudnisze:
W nas w pyłypiwku ruża zacwiła,
Cy wirysz, cy ni,– ja rużu rwała,
Ja rużu rwała za kosy kłała.