Oj bida, bida szewcja napała z mołodow szewczychow:
Zahadała mu czoboty szyty z komarewoji szkiry.
– Koły ż ty każesz czoboty szyty z komarewoji szkiry,
Ja tobi każu dratewky prjasty z tonkoji pawutyny.
– Koły ż ty każesz dratewky prjasty z tonkoji pawutyny,
Ja tobi każu obcasy kłasty iz wohnju z połonyny.
– Koły ż ty każesz obcasy kłasty iz wohnju z połonyny,
Ja tobi każu postil stełyty na łystoczku z kałyny.
– Koły ż ty każesz postil stełyty na kałynowim łystoczku,
Ja tobi skażu rybku łowyty u tkac'kim czownoczku.
– Koły ż ty każesz rybku łowyty w tkac'kim czownoczku,
Ja tobi skażu, by ty zwaryła żywu ryboczku.
– Koły ż ty każesz rybku waryty, szczob wona żywa buła,
Ja tobi każu tak rybku jisty, szczob wona ciła buła.
Szwec' z szewczychow dowho szcze sy swaryły,
A nareszti wzjały ta j sy pereprosyły.