Czołowik dorohoju ide
Da czotyry woły żene,
A za nym aż czotyry ks'ondzy idut'
Da p’jatuju żinku wedut'.
– Oj wy, sztyry ks'ondzy,
Woz'mit' sobi sztyry woły,
A wernite żinku moju,
Ja ne skażu nikomu!..
– Czy baczysz ty, synku,
Zełenu dubynku?
Tak my tobi wernemo
Mołodeńku żinku!..
– Hwałt, łjude, hwałt!
Bida mja znajszła,
Szczo z tymy ks'ondzamy
Moja żinka piszła.