Oj pid wyszeńkoju,
Pid czereszeńkoju
Stojaw staryj z mołodoju
Jak iz jahodoju.

I prosyłasja,
I mołyłasja:
– Pusty ż mene, staryj didu,
Pohuljaty pidu.

– I tebe ne puszczu,
I sam ne pidu,
Bo ty mene, stareńkoho,
Izwedesz na bidu.

Ja dam tobi chatku
I sinożatku,
I stawok, i młynok,
I wysznewyj sadok.

– Ne choczu ja chatky,
Ani sinożatky,
Ni stawka, ni młynka,
Ni wysznewoho sadka.

Bo ty, staryj diduha,
Izihnuwsja, jak duha,
A ja, mołodeńka,
Huljaty radeńka!

Ty w zapiczku: kachy-kachy!
Ja z chłopcjamy: chachy-chachy!
Oj ty spysz, a ja płaczu –
Łita swoji marno traczu.