Oj po hori, hori jaraja pszenycja.
Oj tam po dołyni szowkowa trawycja.

Tam czumaky chodjat', w rukach woły wodjat'.
Nijak prystupyty, woliw napojity.

Wychodyt' diwczyna z czornymy oczyma,
Browamy morhaje, woliw napowaje:

– Perestań, czumacze, med-horiwku pyty,
Bo tja perestane diwczyna łjubyty.

– Perestań, diwczyno, chlibom-sillju żyty,
To ja perestanu med-horiwku pyty.

Horiwky nap’jusja ta j ljażu prospłjusja.
Z toboju, diwczyno, ne nahoworjusja.

Diwczyno, syroto, ne steły szyroko.
Posteły uzeńko, prysuńsja błyzeńko!