Powij, witre, na Wkrajinu,
De pokynuw ja diwczynu,
De pokynuw kari oczi,
Powij, witre, opiwnoczi.

Powij, witre, tyszkom-nyszkom,
Nad rum’janym biłym łyczkom,
Nad tym łyczkom nachyłysja,
Czy spyt' myła, podywysja!

A jak mene wże pozabuła
I druhoho pryhornuła,
To rozwijsja kraj dołyny,
Ne wertajsja z Ukrajiny!..

Witer wije, witer wije,
Serce w’jane, serce mlije.
Witer wije, ne wertaje,
Serce z żałju zawmyraje.