I smerkaje, i switaje,
Deń bożyj mynaje,
I znowu łjud potomłenyj
I wse spoczywaje.
Tilko ja, mow okajannyj,
I deń i nicz płaczu
Na rozputtjach wełełjudnych,
I nichto ne baczyt'.

I ne baczyt', i ne znaje –
Ohłuchły, ne czujut';
Kajdanamy minjajut'sja,
Prawdoju torhujut'.
I hospoda zneważajut', –
Łjudej zaprjahajut'
W tjażki jarma. Orjat' łycho,
Łychom zasiwajut',
A szczo wrodyt'? pobaczyte,
Jaki budut' żnywa!
Schamenit'sja, nedołjudy,
Dity jurodywi!

Podywit'sja na raj tychyj,
Na swoju krajinu,
Połjubite szczyrym sercem
Wełyku rujinu,
Rozkujtesja, bratajtesja!
U czużomu kraju
Ne szukajte, ne pytajte
Toho, szczo nemaje
I na nebi, a ne tilko
Na czużomu poli.
W swojij chati swoja j prawda,
I syła, i wolja.
I na nebi, a ne tilko
Na czużomu poli.
W swojij chati swoja j prawda,
I syła, i... wolja.

I smerkaje, i switaje,
Deń bożyj mynaje,
I znowu łjud potomłenyj
I wse spoczywaje.
Tilko ja, mow okajannyj,
I deń i nicz płaczu
Na rozputtjach wełełjudnych,
I nichto ne baczyt'...