Nad Dniprowoju sahoju
Stojit' jawor meż łozoju,
Meż łozoju z jałynoju,
Z czerwonoju kałynoju.

Dnipro bereh ryje-ryje,
Jaworowi koriń myje.
Stojit' staryj, pochyływsja,
Mow kozak toj zażurywsja.

Szczo bez doli, bez rodyny
Ta bez wirnoji drużyny,
Bez drużyny ta nadiji
W samotyni posywije!

Jawor każe: – Pochyłjusja
Ta w Dniprowi skupajusja. –
Kozak każe: – Pohuljaju
Ta łjubuju poszukaju.
Kozak każe: – Pohuljaju
Ta łjubuju poszukaju.

A kałyna z jałynoju
Ta hnuczkoju łozynoju,
Mow diwczatoczka iz haju
Wychodżajuczy spiwajut';

Powbyrani, zakwitczani
Ta z tałanom zaruczeni,
Dumky-hadońky ne majut',
W’jut'sja-hnut'sja ta j spiwajut'.
Dumky-hadońky ne majut',
W’jut'sja-hnut'sja ta j spiwajut'.