Bożewilnyj witer wije, wse, szczo na szljachu zmitaje
U dwori panuje osiń piznja, osiń wełycz maje
W sirim nebi czorni chmary połonyły łjube sonce
I zemlja na myt' zawmerła dywljaczys' w tuhe wikonce
Doszcz ide czetwerti sutky, stworjuje riku w nikudy
I z derew zlitaje łystja ta wid zołota do brudu
Pofarbowane kaminnja te, szczo stworjuje budynok
Stało biłym i hładeńkym z miljonom mikrodyrok

Pryspiw:
Hej tam za horoju, hej tam za kam’janoju
Tepłe lito i wesna
Nu a zaraz łedi Osiń
Hej tam za horoju, hej tam za kam’janoju
Tepłyj raj zełenyj haj
Nu a zaraz łedi Osiń

U kałjużach na asfalti widobrażennja budennja
I widbytok toji syły, szczo ne podołat' daremno
Łjudy chodjat' pid zontamy ta chiba to je spasinnja
Peremoha za horamy ta do toho szcze i zymnja
Deń na deń soboju schożyj ta czym dali czymos' mensze
Czerez misjac' hoło j pusto czerez dwa niczym ne łehsze
Druha łedi wiz'me pojas ta okutaje soboju
A todi wże druha dija też pohłybłena żurboju

Pryspiw

Hej tam za horoju, hej tam za kam’janoju
Hej tam za horoju, hej tam za kryżanoju
Hej tam za horoju, hej tam za kam’janoju
Hej tam za horoju, haj
Hej tam, hej tam, hej tam