Oj, chmełju ż mij, chmełju,
Chmełju zełeneńkyj,
De ż ty, chmełju, zymu zymuwaw,
Szczo j ne rozwywawsja?

Zymuwaw ja zymu,
Zymuwaw ja druhu,
Zymuwaw ja w łuzi na kałyni
Ta j ne rozwywawsja.

Oj, synu ż mij, synu,
Synu mołodeńkyj,
De ż ty, synu, niczku noczuwaw
Szczo j ne rozzuwawsja?

Noczuwaw ja niczku,
Noczuwaw ja druhu,
Noczuwaw ja u toji wdowyci,
Szczo swataty budu.

Oj, synu ż mij, synu,
Ty moja dytyno,
Ne żenysja na tij udowyci,
Bo szczastja ne bude!

Bo wdowyne serce,
Jak osinnje sonce –
Wono swityt', swityt', ta ne hrije,
Wse chołodom wije.

A diwocze serce,
Jak wesnjane sonce –
Oj chocz wono chmarneseńke,
A wse tepłeseńke.