Szukajuczy switło zakryju ja oczi,
Mene tak ljakaje duszi pustota...
Im’ja swoje kryknu u temrjawu noczi,
Ta stało czużym ce im’ja.

Pryspiw:
Ja tanec' na skeli weczirńoji tini,
Ja chołod doszczu u szałenstwi hrozy.
Chto ja bez tebe? Chto ja, chto ja?..

Ne załyszaj mene na odynci z dumkamy
Newże za stinoju je własne żyttja?
Kudy prywede cja pohonja za snamy,
Do porjatunku czy do zabuttja?

Pryspiw

Do wiwtarja pozabutoho boha
Mynułe u żertwu prynesu swoje.
Błahaju: "Pusty, mene kłycze doroha,
Szczob znowu sobi powernuty sebe!".

Mertwi obłyczczja, rozbyti dzerkała,
Rozirwani tini, bezhłuzdi słowa...
Ja hist' na bału de mene ne czekały,
Jakoho zustriła odna pustota.

W porożńomu zali łysz popił i łystja,
I ljalka u masci na troni zi skła.
Zakinczyłos' swjato, prokynułys' hosti,
I płacze wona sered własnoho snu.