Ja czytaw po twojich dołonjach swoje żyttja,
Ja pomityw weczirnje sonce w oczach twojich,
Ja tak choczu zapam’jataty nazawżdy
Twij, mow diamanty, smich.
Ne bida, szo nawkoło łjudy i stilky dniw
Rozminjały my i ne znajem usich nowyn.
Ja zabuw pro czuże mynułe w oczach twojich –
Wyżyw łysze odyn.

Pryspiw:
Jak dawno ja ne baczu tebe,
Sonce skoro dijde do wody,
A ty ne jdy.
Jak dawno ja ne baczu tebe,
Sonce skoro dijde do wody,
A ty ne jdy.

Kiłometry mojeji doli – smuhasta tiń,
Ja ne budu chowaty prawdu za nebokraj.
Baczysz, sonce staje wse nyżcze, a znaczyt' błyżcze
I ty tilky ne zupynjaj.
Jak ne dywno, ałe ty choczesz iszcze na myt',
Wse tak prosto, ałe, napewno, tebe bołyt'.
Na hodynnyk ljahaje bilsze, niż cja wyna –
Wyżywe łysze odna.

Pryspiw (2)