Sered dykych stepiw, de prostory łaniw,
Tam de witer po poli huljaje.
Tam w czużij storoni, bez ridni, bez sim’ji,
Mołodyj partyzan umyraje.

Ridnyj kraj win łjubyw i diwczynu łyszyw,
I piszow z worohom wojuwaty.
Bo toj woroh łychyj ridnyj kraj dorohyj
Staw wohnem i meczem rujnuwaty.

W potemniłych oczach widbywajet'sja żal,
Szczo umre mołodym na czużyni,
Szczo witry i snihy zametut' joho slidy,
I ne bude joho na Wkrajini.

Win ne płakaw za tym, szczo umre mołodym,
Bo łysz wiczne je nebo nad namy.
Jomu żal odnoho: szczo mohyłu joho
Zamete na czużyni snihamy.

Sered dykych stepiw, de prostory łaniw,
Zaroste łysz trawa tam bur’jana...
A chto mih by pryjty i cwitok prynesty,
Na mohyłu otu partyzana.