U dałekim trynadcjatim wici
Ot i spało na dumku take:
Ne na deń, ne na dwa – na stolittja
Korol misto dlja syna zwede.

Buduwały, płekały, rostyły,
Dohljadały jak małe dytja.
Łjudy kazku iz mista zrobyły –
Teper b’jet'sja u ńomu żyttja.

Pryspiw:
Teper u mene je Ł'wiw.
U mene ty odyn.
Tebe ja ne załyszu –
Tebe ja duże łjubłju.

Nahori majem Zamok Wysokyj,
A nawkoło sady i haji.
Płoszcza Rynok – tam ratuszi spokij
Stereżut' łewy kam’jani.

Dali cerkwy, teatry, muzeji –
Zawitajte chocza ż by na myt'!
I bez Ł'wowa – stołyci mojeji
Wy ne zmożete bilsze prożyt'.

Pryspiw