Ja słuchaty bilsze ne choczu tebe,
Wtomyłas' ja zawżdy proszczaty,
Powir, szczo ne treba, jak zawżdy, teper
Pusti obicjanky dawaty.
Ne wyprawysz ty wsich pomyłok swojich,
W duszi mojij tilky obraza,
Z toboju, kochanyj, szczasływoju ja
Nasprawdi ne buła ni razu.

Pryspiw:
Proszczaj, proszczaj,
Tebe ciłuju ja wostannje.
Proszczaj, proszczaj,
Obraza bilsze, niż kochannja.
Proszczaj, proszczaj,
Tebe ciłuju ja wostannje.
Proszczaj, proszczaj,
Jedyne słowo na proszczannja.

Znaty tebe, jakym sprawdi ty je,
Ce tilky bezsyłe bażannja
I nawit' najtjażczym obrazam twojim
Znachodyła ja oprawdannja.
Żyła ja u switi prydumanych sliw,
Sebe ja obmanom wtiszała,
Sołodkyj obman, żorstokyj obman –
Dlja szczastja joho buło mało.

Pryspiw (2)

Ne wyprawysz ty wsich pomyłok swojich,
W duszi mojij tilky obraza,
Z toboju, kochanyj, szczasływoju ja
Nasprawdi ne buła ni razu.
Rozsypałys' kwity, szczo ty daruwaw,
Ne choczet'sja szczastja wtraczaty,
Napam’jat' sobi ja wiz'mu pełjustok,
Szczob zawżdy tebe pam’jataty.