Mene swaryła wczora mama, szczo bilja dzerkała stoju,
Ałe wona kołys' tak samo dywyłas' na krasu swoju,
I też huljała aż do rannja i powertałas' na zori,
Na dweri wodu tycho łljała, szczob ne skrypiły unoczi.

Pryspiw:
Ne swarit' mene, mamo, proszu ne swarit',
Może myt' moho szczastja zaraz, może myt'.
Oj ne swarit'...

Ja znow do dzerkała pidchodżu, wono wid radosti błyszczyt',
I oczi oliwcem pidwodżu, a mama znow mene swaryt',
Zapłaczem dzerkało z toboju, ne choczut' rozumity nas,
Ne buty wiczno mołodoju i, jak woda, wtikaje czas.

Pryspiw (2)