Zemlja biżyt' wid p’janych nih
I rozum rwet'sja iz-za hrat
Ja znow wychodżu na kontakt
Rukoju pomachaw z Zemli

Pryspiw:
W nebo
Ja tut – doli
Machnit' zwerchu i wy rukoju meni –
Mało wid was treba, – jawit' sebe
Meni tak sumno bez was

Stoju i wpasty ne bojus' –
Mojeji wełyczi czasy
U pljaszku nacze w tełeskop
Pidbytym okom podywłjus'

Pryspiw

Prosnet'sja ranok u wikni
W ruci tremtyt' żełe wody
Wse jak zawżdy, – łysze czorty
Huljajut' w karty na stoli
I ja pobaczu uwi sni,
Jak des' u neba hłybyni
Jakas' istota tak – jak ja
Darma hukaje do Zemli

Pryspiw