Ne żaliju szczo rodyws' ja na swit cej kolorowyj.
Zaczepyws' za żyttja mij kryk raptowyj.
Tak i ris kryczuczy dajte dorohu.
Nawidriz choczet'sja czohos' takoho.
Na widminu wid usich, w mene zwjazky jak humowi.
Na porih, wyjdu i zwernus' do woli.
Zakryczu try bażannja pustotływi.
Proszepczu – łysz czetwerte sercju myłe.

Pryspiw:
Moje bażannja – jak ptach litaty,
Moje bażannja – bez kowdry spaty,
Moje bażannja – zirok distaty,
Moje bażannja – tobi skazaty,
Ja tebe kochaju.

W mene dekoły buwa, kłepky w hołowi striljajut'
Ci słowa wsich nawkoło tak ljakajut'.
Ja takyj – trochy złyj, a trochy dobryj.
Ne krutyj, ałe w panici chorobryj.
Na widminu wid usich, w mene zwjazky jak humowi.
Na porih, wyjdu i zwernus' do woli.
Proszepczu try bażannja pustotływi.
Zakryczu – łysz czetwerte sercju myłe.

Diwczyno ty do mene pidijdy,
Pociłunkom moje tiło do nestjamy rozpały.
Dobre je, je ce dychannja twoje
momu dykomu bażannju trochy syły dodaje.
Tak, tak, tak u kochannja pewnyj smak
Widkorkujesz, trochy wypjesz i w żytti nepewnyj znak.
Koły triskajut' klityny perepowneni bażannjam,
W storonu wahannja czas zajmatysja piznannjam.