Ty baczysz zdałeku ruky czyjejis' pomach,
Ty czujesz hołos, i ty idesz na ńoho.
Ty spotykajeszsja, spynjajuczys' na komach,
Ty budesz karanyj, powstawszy proty Boha.

Pryspiw:
Stawaj z namy, stawaj razom zi mnoju!
My pidemo do lipszoho w majbutnje.
Zażdesz na potim, pokryjesz tiło potom,
Zamysłyszsja, dlja czoho ty isnujesz – Stawaj!

Iz neba dywyt'sja na nas mohutnje oko,
Slidkuje pylno, hławenstwuje nad namy.
Obłysz probłemy na rozsud inszych poky,
Na skełju stań, zmachny szyrokymy kryłamy.

Pryspiw

Idy wpered i ne żywy kołysznim.
Powzy wpered, koły wże jty nezmoha.
U swit potrapyty, szczo stworenyj Wsewysznim,
Spromożno łysze zi swojeji peremohy.

Pryspiw