"Ce" – zaperta zona twojich dumok,
Dumaj czy ne dumaj – meżu ne zastupy.
"Ce" – zaperta zona widkrytych dij,
Roby szczo zachoczesz, ta tilky znaj sobi,
ta tilky znaj sobi:

Pryspiw:
Ne potykajsja tudy, bo ty zahubysz swij son, bo ty zabudesz swij swit.
Ne potykajsja tudy, bo ty zahubysz żyttja, bo ty zabudesz cej czas.
Ne potykajsja tudy, bo ty zahubysz swij smich, bo ty zabudesz swij sens.
Ne potykajsja tudy, ne chody tam, tudy ne chody.

"Ce" – stara embłema twoho buttja,
choczesz jiji sterty – na kraszcze ne spodiwajs'.
"Ce" – widkrytyj prostir łysze c'omu,
insze ne dozwołeno, zawżdy pam’jataj,
zawżdy pam’jataj:

Pryspiw

Same "ce" meni nabrydło, nenawysno j ostohydno,
Same "ce" meni ne treba, ja kryczatymu do neba,
Same "ce" nam zaważaje, nasza "hołowa" ne dbaje
Pro s'ohodni i nadali, nas zaljakujuczy dali,
Naszym bidam duże radi, stajuczy nam na zawadi,
I powtorjujut' szczorazu ci hydki powczalni frazy:

Pryspiw