Ne żenysja, synu, bo zło tobi bude:
Budesz maty żinku w chati, a chliba ne bude.

Syn mamy ne słuchaw, skoro ożenywsja
Ta j do żinky Kateryny rano pryczepywsja.

Ne żurit'sja, mamo, bo ja tak mirkuju:
Jak ja, mamo, zhołodniju żinku pociłuju.

Jak naciłuwawsja ta namyłuwawsja –
Pid oczyma poczorniło, a żywit zapawsja.

Zadzwonyły dzwony u nediłju zrannja.
Pochowała maty syna czerez ciłuwannja.