Maty Sława wytaje nad połem,
U tim poli zmah trymajut' woji.
Byjte, byjte, ne żalijte worohiw kotornych.

B’jut'sja woji, b’jut'sja bez spoczynu.
Maty Sława zbyraje na kryła
Tych, szczo wpały, zakrywawli, żywyceju wmyła.

Ta j ponesła wojiw do Wyraju,
Do połku, szczo bilsze ne wmyraje,
Szczo swoje żyttja widdały za Rus'ku derżawu.