Zanesu u chatu Diducha,
Zołotyj wesełyj snip.
Kołosok z werszeczka zirwet'sja,
Łita sonjacznoho smich.
Moji predky w dwerjach towpljat'sja,
Aż do sotennych kolin.
Jak z dobrom – zachod'te w hosti
Z potojbicznych swojich sniw.

Pryspiw:
Korowaj nariżu skybcjamy –
Harni wydałys' żnywa!
Poradijut' duchy krylcjamy,
Szczo zemlja ocja żywa.

Pachne chlibom niżno j sołodko,
I na zapach cej swjatyj
Iz dałekoji wysokosti
Rid u dim prychodyt' mij.
Żnywuwalnyci, orataji...
Sered smutku, sered bid
Za żyttja odnu łysz prawdu
Pam’jatały – czesnyj chlib.

Pryspiw