Deń u deń,
nicz u nicz,
marewo jde żyttja.
Za wiknom,
czas łetyt',
chocz i ne spiszyt'.

Kriz' pisok
mrij i dumok
riky storicz teczut'.
Do krajin
sribnych sniw nas wony nesut'.

Deń u deń,
nicz u nicz,
nacze swjatkowyj pyrih.
Chto ż joho
podiływ?
chto, szczo zasłużyw?