Wysoka mohyła z syroji zemli,
A u tij mohyli spljat' dity twoji,
A u tij mohyli najkraszczi syny
Żyttja mołode katam widdały.

Buły w twojich ditok chołodni spynky,
Za nihti sadżały harjaczi haczky.
Ne raz twoji dity
Ni chliba ne jiły, wody ne pyły.

Na cementi spały w odnych soroczkach,
Nedoli zaznały w moskows'kych rukach.
Katy morduwały najkraszczych syniw,
W Irkuts'ku pid murom striljały bratiw.

Striljało naczalstwo i NKWD.
Po wułycjach sikły nożamy żydy.
Nad nymy pomszczałas' prokljata Moskwa.