Oj, maty, zakuta w kajdany,
Czy czujesz ty brjazkit kajdan?
Nam sorom, szczo zwemos' rabamy,
A skilky terpinnja i ran...

Hen wydno – żyta pochyłyłys',
Ty sijaw – wono ne twoje.
Chocz denno i niczku trudywsja,
A woroh iz ńoho żywe.

Wże każut', Dnipro wysychaje,
Porohy szumity stajut',
Zozuli na drewo sidajut',
Newdaczu Wkrajini kujut'.

Ne smijsja, katjuho, zawczasno,
Szczo wże Ukrajina twoja,
Bo szcze ne nastała chwyłyna,
A bude rozpłata straszna.

A jak że pryjde ta chwyłyna,
Ta błysnut' szabli i meczi,
Todi utikajte wsi zajszli,
Katjuz'ki katy j pałaczi.