Zamitajut' snihy, snihy,
A wże tanuty czas,
Zapytaju snihy, snihy:
"Czom chołodna zyma pomiż nas?"

Pryspiw:
Słuchała zyma, jak serce byłos',
Snyłosja meni, a może j ni.
Słuchała zyma, ty howoryła:
"Myłyj mij, proszczaj, probacz meni". (ost 2 rjadky – 2)

Ty piszła u snihy, snihy,
W newidome odna.
Zasmijałys' snihy, snihy,
To wse sny, skoro bude wesna.

Pryspiw (2)