Tam za lisom, lisom temneseńkym,
Zełeniłasja trawa.

Nasza sotnja w pochid wyruszała,
Łisom nesłasja łuna.

Poperedu sotennyj mandruje,
Mow toj oreł stepowyj.

A na ńomu syńo-żowtyj prapor,
Toj powstanczyj, bojowyj.

– Oj wy, chłopci, strilci siczowiji,
A de ż wasza mama?

– Nasza mama – syńo-żowta fana,
Oj to nasza mama.

– Oj wy, chłopci, strilci siczowiji,
De ż waszi diwczata?

– Naszi diwczata – pisni nepoczati,
To naszi diwczata.

– Oj wy, chłopci, strilci siczowiji,
A de ż waszi braty?

– Naszi braty – kuli ta harmaty,
Oce naszi braty.

Tam diwczyna wychodyła z chaty,
Slozy kapały na hrud':

– Buwaj, myłyj, żywyj ta zdorowyj,
Powertajsja, ne zabud'.