Pidu ja do haju, haju zełenoho,
Nazbyraju chmełju, chmełju czerwonoho.

Natowczu ja chmełju, chmełju czerwonoho,
Naproszu ja rodu, rodu sławneńkoho.

Po bahatu sestru treba koni słaty,
A po bidnu sestru ta j perekazaty.

Ta bahata sestra kohuta prywezła,
A ta bidna sestra barana prynesła.

Bahatuju sestru ta za stił sadżajut',
A tu bidnu sestru w porozi trymajut'.

Bahataja sestra ta p’je med-horiłku,
A taja bidneńka stojit' pry odwirku.

– Oj ty, nasza sestro, ne zawad' nikomu,
Hoduj bidnych ditok, jak pryjdesz dodomu.

Jdu ja dorohoju ta hireńko płaczu,
Za tymy slozamy steżeczky ne baczu.

Jdu ja steżeczkoju, łjudy mja pytajut':
– U sestry wesiłlja, szczo rano wertajesz?

Jak pryjszła dodomu, szcze j dity pytajut':
– Mamunju ridneńka, szczo rano wertajesz?

– Dity, moji dity, w mene nema rodu,
Obłyły mja slozy, ja pryjszła dodomu.