Proszu was, muzyky, harno my zahraty,
Bo ja jdu do stołu, budu daruwaty.

Daruju ty, sestro, na bilim pidmysku,
Szczob ty Boh daw sztyry chłopci, p’jatu – diwczynysku.

Na naszim horodi zacwiły poriczky,
W naszoji matusi buło try sestryczky.

Ne żurit'sja, sestry, jakos' wono bude,
Projde roczok, druhyj, zaberut' was łjudy.

Pide rik za rokom, lito za litamy,
Zaberut' was łjudy wid ridnoji mamy.

Oj łetiły bdżoły z dałekoho roju,
Maje sestra muża z choroszoho rodu.

Kełyszok z kryształju, horiłka zi Ł'wowa,
Jdu do tebe, sestro, buwaj my zdorowa.

A tebe, Iwasju, ta budu prosyty,
Szczoby ne dozwoływ meni sestry byty.

Bo moja sestrycja maje kari oczi,
Szczoby ne płakała ani wdeń, ni wnoczi.

Szczoby ne płakała, szczoby ne rydała,
Jak bidna diwczyna, szczo nawik propała.

Jak budesz, sestryce, matir dohljadaty,
Bude tobi maty snidannja dawaty.

Jak budesz ty, sestro, horoju, horoju,
Nawede tja neńka bidoju, bidoju.

To proszu tja, sestro, bat'kiw szanuwaty,
To bude ty Hospod' szczastja posyłaty.

Szczastja posyłaty i mnohiji lita,
Proszu was zahraty "Mnohi, błahi lita!".

Ja do was, muzyky, bilsze ne pidchodżu,
Budu sja żenyty, podaruju rożu.