Za worotamy, za dew’jatymy
Tam Dunaj wypływaje.
A w tim Dunaju, na bystrij wodi
Hannusja potopaje.

Pryjszow do neji bateńko jiji:
– Tonesz, Hannusju, tonesz?
– Oj, rada buła b, oj, rada buła b
W toj Dunaj utonuty,
A za Iwasem, za mołodeńkym
Łycha dołeńka bude.

Pryjszła do neji matinka jiji:
– Tonesz, Hannusju, tonesz?
– Oj, rada buła b, oj, rada buła b
W toj Dunaj utonuty,
A za Iwasem, za mołodeńkym
Łycha dołeńka bude.

Pryjszła do neji sestrońka jiji:
– Tonesz, Hannusju, tonesz?
– Oj, rada buła b, oj, rada buła b
W toj Dunaj utonuty,
A za Iwasem, za mołodeńkym
Łycha dołeńka bude.

Pryjszow do neji brateńko jiji:
– Tonesz, Hannusju, tonesz?
– Oj, rada buła b, oj, rada buła b
W toj Dunaj utonuty,
A za Iwasem, za mołodeńkym
Łycha dołeńka bude.