Mene maty odnu mała,
Za Romana zamiż dała.

Dała mene za Romana,
Ja dumała, szczo za pana.

Tam na hori, na horboczku
Zbyrałysja try ljaszeńky.

Ne buły ż to try ljaszeńky,
Oj to brattja ridneseńki.

Oj na hori dzwony dzwonjat',
Romaniwna stado honyt'.

– Czy ty, sestro, słuh ne majesz,
Sama stado zahanjajesz?

– Oj maju ja słuh mnoho,
Oj ta meni nic wid toho.

Oj maju ja kucharoczku,
Myłeńkoho kochanoczku.

Idit', brattja, ne pytajte,
Moho muża pokarajte.

Piszły brattja pokarały.
Odnu nohu widrubały.

Widrubały odnu nohu:
– A to, szwahre, za nałohu.

Widrubały odnu ruku:
– A to, szwahre, za nauku.

Tam na hori dzwony dzwonjat',
Romaniwna stado honyt'.

Wczora jiła, wczora pyła,
A nyńky sja zażuryła.

Oj czy miwna, czy nemiwna,
Wże ne bude Romaniwna.