Temneńkaja niczka
T'moju swit zakryła.
Na nebesnim poli
Zorja sja z’jawyła.

A u Wefłejemi
Nyni myr jawywsja.
Łjudy, zweselit'sja,
Sam Boh narodywsja.

Narodywsja nyni
Z Mariji-diwy,
Z preczystoj, sławnoji,
Szcze j z Bohorodyci.

A ta Matir Boża
Po switu chodyła.
Pryjszła do bahacza,
Na nicz sja prosyła.

– Pane-hospodarju,
Perenoczuj mene,
Bo temnaja niczka
Zachodyt' na mene.

A toj pan-hospodar
Ne chtiw noczuwaty,
Skazaw swojim słuham
Psamy nahanjaty.

A tiji sobaky
Jiji ne kusały.
Pered Matir Bożu
Na kolina stały.

A ta Matir Boża
Po switu chodyła.
Pryjszła do bidnoho,
Na nicz sja prosyła.

– Pane-hospodarju,
Perenoczuj mene,
Bo temnaja niczka
Zachodyt' na mene.

– Oj radyj, ja b radyj
Perenoczuwaty,
Tilky ja ne maju
Weczerońky daty.

– A ja ta j ne choczu
Weczerońky twoji,
Tilky pusty mene
Do switłońky swoji.

Czy to sonce schodyt',
Czy misjac' zachodyt',
Czy to Matir Boża
Swoho syna rodyt'.

To ne sonce schodyt',
Ne misjac' zachodyt',
A to Boża Matir
Jsusa Chrysta rodyt'.

Jakby meni znaty,
Szczo to Maty Boża,
To pustyw by jiji
Do swojeho łoża.