Widłynuły u dal wesnjani hrozy,
Osinni chmary nebo zatjahły,
Tak nepomitno staw mij syn dorosłym,
Ja nawit' i ne zczułasja koły.

A ja jomu w żytti ne szkoduwała
Uwahy j materyns'koho tepła,
I tilky Matir Bożu ja błahała
Szczoby joho na switi berehła.

Pryspiw:
U kożnoji mamy turbota jedyna – pro syna.
Szczodali z rokamy nadijet'sja mama na syna.
I wse widdała by na switi dlja ńoho, dlja syna.
Dlja materi syn – najridnisza łjudyna.

W żytti buwaje i łjubow, i zrada,
I switła radist', i peczal hirka,
Rjatuje duszu mamyna porada,
Łikuje serce mamyna ruka.

I chaj żyttja nas rozłuczaje czasto
I ni na myt' spynytys' ne daje,
Ja znowu doli djakuju za szczastja,
Szczo w mene syn – a w mene mama je.

Pryspiw