Powitruli łypnewi noczi iz uma-rozumu zwedut', w błud zawedut'.
Ty Barbi, a ja Tamahoczi, bat'ky wże nas ne dożenut' – rimnja dadut'.
Łetym na tatowomu ZAZi, ty szparko toczysz eskimo, naspiwujesz "MoDo",
U sarafani ta w’jetnamkach, a ja w kartatim kimono, za kermom p’ju wyno.

Pryspiw:
Ne zabuty nikoły tych noczej, my ne na myt' ne spłjuszczyły oczej,
Bożewilnych tanciw holcem pid "Ramsztajn", zorjanyj suputnyk z neba nam
Samżene, papirosy skydaw, płomiń bahattja mahicznyj nadychaw, zihriwaw.

W mohylnyku kopały kremnij, spały w zemljanci u bicza – romantyka.
Widpoczywały na czermeti, de z naftoju tecze woda – ekzotyka.
Pekły kartopłju u skłowati, płeły winoczky z kropywy, kochałys' u wodi.
Mandriwnykiw hulba skinczyłas', bo jich nadybały bat'ky, obom dały łupky.

W internat oboch zdały, krajiny w rizni kutky.
Naszoji z tobow łjubowi jim ne zrujnuwaty.