Ne powernut' rokiw szkilnych nazad,
Ne zabud', zaczekaj!
S'ohodni bude wse, jak w perszyj raz,
Perszyj kłas pryhadaj!

Rozłetymosja, jak ptachy, usi,
Ne zabud' ridnyj kraj!
Wy nam widkryły swit nowych nadij,
W dobru put' pospiszaj!

Ot i znow dlja nas i dlja was
Prołunaje szkilnyj dzwinok,
Dlja proszczań i zustriczej czas
Tak nestrymno łetyt'.
Ne powernut' rokiw szkilnych nazad,
Ne zabud', pam’jataj!

Pryspiw:
Moja wczytelko persza,
Chaj zihriwajut' was dytjaczi sercja!
Pisnja szkilna, chaj perszym dzwonykom łuna!
Moja wczytelko persza,
W cej deń swjatkowyj znowu zajdesz w swij kłas,
Czas prołetyt', wse bude znow, jak w perszyj raz!

Prytychne kłas i czowen dobrych mrij
W put' nowu widpływe,
Nastane deń, pryczał załyszym swij –
Nas probaczte za wse!

Wesnjana myt' zapałyt' sotni swicz,
Ty zroby perszyj krok!
Proszczalnyj wals i cja proszczalna nicz –
Nasz ostannij dzwinok!

Kłyczut' w dal dorohy nowi
Do majbutnich jasnych zirok,
I z szkilnym dytynstwom
Dawno nam proszczatys' pora,
Bo znow do szkoły wpersze na urok
Prybiżyt' ditwora.

Pryspiw (2)