A za sym słowom buwaj że zdorow,
Buwaj że zdorow, pan-hospodarju,
Pan-hosnodarju, starszyj bratczyku;
Ne sam soboju – iz hazdyńkoju,
Iz hazdyńkoju, z wsew czeljadkoju:
Iz synońkamy, iz doneńkamy,
A z usim rodom, z grecznym obchodom!
Daj że ty, Boże, w poli urożaj,
W poli urożaj – a w humno zwożaj.
A w humni chlibno, w obori wbijno,
W domu wesilno, na sławu wtiszno.

***

Winczujem wam szczastjam, zdorow’jam,
Szczastjam, zdorow’jam, swjatym Rożdestwom!
Hej, daj że, Boże, dwa stohy hreczky,
Dwa stohy hreczky – na pyrożeczky!
Hej, daj że, Boże, odyn stih pszenyci,
Odyn stih pszenyci – na warjanyci!
Hej, daj że, Boże, w horodi zeła,
W horodi zeła, w domi weseło!
Hej, daj że, Boże, i w domi szczastja,
I w domi szczastja dlja czeljadoczky,
Dlja czeljadoczky, dlja domowoji!
Hej, daj że, Boże, i na dwir szczastja,
I na dwir szczastja dlja chudoboczky,
Dlja chudoboczky, dlja rohatoji!
Hej, daj że, Boże, odyn stih wiwsa,
Odyn stih wiwsa – wże koljada wsja!

***

A za sym słowom w zwonoczky zwonym,
W zwonoczky zwonym, tobi sja kłonym,
Tobi sja kłonym, sławnyj hospodar,
Sławnyj hospodar, nasz pan Iwanko.
Tobi sja kłonym, tebe szanujem,
Tebe szanujem, tebe winczujem:
Żytijem dobrym i wikom dowhym,
I sam soboju, i z drużynoju,
I z drużynoju, i z czeljadkoju,
I z czeljadkoju, i z chudibkoju,
I z chudibkoju iz rohatoju,
I z ciłym domom i swjatym ładom,
Swjatym Bożestwom, Bożym Rożdestwom.
Na stepu połe, na poli łany,
A na tych łanach pszenycja w kłanjach.
Pszenycja w kłanjach ta j w oborohach,
Zołoto, sribło u twojich skrynjach.
Zołotom jich ukryj, wynom sja upyj,
Za stołom sjady, jak wysznewi sady.