Wykonawca: Koljadky i szczedriwky
Słowa i muzyka: народні |
Ne płacz, Rachyłe, zrja czada ciły:
Ne umyrajut', no prebywajut',
No prebywajut'
Swjatija syny w nowij swjatyny,
Ko Bohu Synu – sut' za pryczynu,
Sut' za pryczynu.
Za Iroda złobu, wydja, jako wodu,
Krow rozływajemu, płot' ubywajemu.
Tiłom chocz umriły, duszamy że ciły,
Za żywota stratu pryjmyły zapłatu,
Pryjmyły zapłatu.
Poszczo, horłyce, słezamy łyce
Wse obływajesz, tjażko wzdychajesz,
Tjażko wzdychajesz?
Łowec' nesytyj rasproster sity,
W ruky ne prija ptency junyja,
Ptency junyja.
Twoji że pernati sut' do neba wzjati,
Put' proszedsze tisnyj, pobidnija pisny
Pojut' Carju sławy, iże jich izbawy
Ot sitej łowjaszczych, prełesty hubjaszczych,
Prełesty hubjaszczych.
Pojdu na nywu, ne bywszu żnywu,
Pożaty kłasy, wyżdu pred czasy,
Wyżdu pred czasy,
Sełnyja cwity, preżde swit zrity,
Utro smertnoju siczet kosoju,
Siczet kosoju.
No trawycja mertwa budy Bohu żertwa,
I w pożatim sini – błahowonni kriny,
Diłatel nebesnyj i wo wremja wesny
Prijał wo żytnycu nezriłu pszenycu,
Nezriłu pszenycu.
Pozor straszływyj! Irod złosływyj
Chrysta szukajet, ne obritajet,
Ne obritajet.
Moji że dity iszczet ubyty,
Mecz obnażajet i ubywajet,
I ubywajet!
Ubo twoja czada prebudut' wnutr hrada,
Tim bo w nebi płatjat', iże żytje tratjat'
Za Chrysta i Boha. Zapłata premnoha
Małym otroczatam, zakłannym owczatam,
Zakłannym owczatam!
Prestań że, maty, horko rydaty!
Ach, jak prestaty, a ne płakaty,
A ne płakaty?
Krowej tołyky łyjut'sja riky,
Napownjajut' more, łjute mni hore,
Łjute mni hore!
Perestań że, maty, czad swojich rydaty,
Wo Adami bysza i wsy sohriszysza,
W krowawij kupiły, treba by sja zmyły,
A to wo raj swjatyj put' był by zapjatyj,
Put' był by zapjatyj!
Tjażko ż bo zrity, jak mnohi dity
Po wsem powitu, od dwoju litu,
Od dwoju litu.
Mojeji utroby, otsła wo hroby
Złyj krowopyjcja, Irod ubyjcja,
Irod ubyjcja!
Aszcze że i czredy mładencew powredy,
Łuczsze Chrystu żyty, onim że umrety,
Sej-bo pryjde spasty wsich wo wremja strasty,
Mira Widkupytel, ot ada Spasytel,
Ot ada Spasytel.
Bidna ż ja maty, tołykoj ja straty
Jak ne wospłaczu, jak czad ne baczu,
Jak czad ne baczu.
Perły drahija zhubyła-m tija,
Swit z nadeżdeju zhase mojeju,
Zhase mojeju.
Otwerzy zinycy, wyżd twoji dennycy,
Switaszcziji nyni wo wysszej twerdyni,–
Bysery drahija wo winci carstwija
Prysno prybywajut', wowiky sijajut',
Wowiky sijajut'!