Zijszła wże zorja na neba zwodi,
Prominnja jasne na zemłju szłe,
Mudreciw zi schodu, cariw bahatych
Do Wyfłejemu wona wede.

Pidim za switom jasnoji zori,
De Boże myłe łeżyt' Dytja,
W wertepi bidnim, w jasłach na sini,
De spoczyw Spas nasz, Dawec' żyttja.

Wże Cheruwymy spiwajut' pisnju:
"Bohowy sława, spokij łjudjam,
Szczo dobru wołju dlja Boha majut'
I dobre serce nosjat' w hrudjach".

Zemlja judejs'ka – nasza Wkrajina,
Wertep ubohyj – naszi sercja.
Myr jim prynosjat' i szczastje neba
Dytjatko Boże j Maty Swjata.

W pokori ducha, w sercja obnowi
Spiszim złożyty j dary swoji,
Dytjatko Boże, pryjmy jich, mołym,
Pryjmy, Isuse, w łjubwi Twojij.