Oj krasna, rjasna w łuzi kałyna,

Pryspiw:
Swjatyj weczir!

A szcze krasnisza diwka Mar’janka.
Do cerkowci jszła, narjażałasja:
Kramne skydała, zołote brała.
Do cerkwy jszła, jak zorja zijszła.
W cerkowci stojit', jak swiczka horyt'.
Iz cerkowci jszła krasnoju paneju,
U dwir uwijszła – dwir zakrasyła.
W sineczky wwijszła – panyczi wstajut',
Panyczi wstajut', szapky zdijmajut',
Szapky zdijmajut', jiji pytajut':
– Czy ty cariwna, czy koroliwna?
– Ja ne cariwna j ne koroliwna.
Ja odynyczka bat'kowa doczka,
Bat'kowa doczka, diwka Mar’janka.