Oj w Jerusałymi rano zadzwonyły,

Pryspiw:
Szczedryj weczir ta dobryj weczir,
Ta dobrym łjudjam na zdorowlja!

Oj siw Chrystos ta weczerjaty,
Pryjszła do joho ta Bożaja Maty.
– Sidaj, sidaj. Maty, z namy weczerjaty!
– Oj spasybi, Synku, za cju weczerynku!
Oj daj meni, Synku, zołotiji kłjuczi,
Treba raj i pekło ta j poodmykaty,
Prawedniji duszi ta j powypuskaty.
Tilky otijeji ta j ne wypuskaty,
Szczo u p’jatnyczeńku rano posnidała,
A w nediłeńku rano prospiwała,
Szczo ridnuju neńku ta j nałajała,
Szcze j ne nałajała, tilky podumała.