Koły ne buło z naszczada swita,

Pryspiw:
Poduj że,
Poduj, Hospody, iz swjatym duchom
Po zemli.

Tohdy ne buło neba, ni zemli,
A no łem buło synoje more,
A sered morja zełenyj jawir.
A na jaworońku try hołubońky,
Try hołubońky radońku radjat,
Radońku radjat, jak swit snowaty:
– Ta spustymesja na dno do morja,
Ta distaneme dribnoho pisku,
Dribnyj pisoczok posijeme my,
Ta nam sja stane czorna zemłycja.
Ta distaneme zołotyj kamiń,
Zołotyj kamiń posijeme my,
Tam nam sja stane jasne nebońko,
Jasne nebońko, switłe sonińko,
Switłe sonińko, jasen misjaczyk,
Jasen misjaczyk, jasna zirnycja,
Jasna zirnycja, dribni zwizdoczky.