Hoj ty, nasz pane, pane Iwane,

Pryspiw:
Hej, daj, Boże!

U tebe w domi tak, jak u raju:
U tebe werby ja hruszi rodjat',
U tebe syny u carja służat',
A carewyczku wse sobi drużat'.
Oj w carja doczku wse zaruczyły
Ta j dodomoczku wse pryhostyły.
U tebe woły wse połowiji,
U tebe płuhy wse zołotiji,
U tebe dwory wse kedrowiji,
U tebe stoły kałynowiji,
Na nych skaterti wse szowkowiji,
Na nych tareli wse cynowiji.
U tebe łany, jak zahaji,
U tebe chliby, jak tychyj Dunaj.
Na nych żyta, jak żyr, syti,
Na nych pszenycja, jak stojanycja.
U tebe wiwsy żebrowaniji,
U tebe jaczmeni zołotiji,
U tebe koni wse turec'kiji,
U tebe strilby wse striłec'kiji,
U tebe woły, jak stodoły,
A korowy, jak oborohy.
U tebe wiwci hory pokryły.
U tebe chudoby bez rachuby,
U tebe skryni wse kowaniji,
U nych czerwinci ne rachowaniji.
U tebe szuby sobołewiji,
A hornostaji korałewiji,
U tebe żupany, jak u pana,
A kuntuszi, jak skoczusi.