Toj pojizd, szczo pryjde w seło o desjatij,
Weze mene znowu do ridnoji chaty,
Koni pasut'sja na łuzi, jak znowu
Ja powertajus' dodomu.

Spoczatku idu do staroji krynyci
Napytys' z dorohy żywoji wodyci,
Szczo na serpankach nastojana j zorjach –
Łiky wid tuhy i horja.

Pryspiw:
Zdrastuj, ridne seło,
Dawno mene tut ne buło.
Za toj czas, szczo ja jizdyw po switu,
Jak ty żyło, jak ty żyło?
Zdrastuj, ridne seło.

A bat'kiws'ka chata schyłyłas' nyzeńko,
A w chati synoczkiw oczikuje neńka,
Stukaju łehko w małeńke wikonce,
Mama wychodyt', jak sonce.

Pryspiw