Noszpa zakinczyłas', skinczywsja aspiryn,
Z’jiwsja uwes' walidoł,
Ja ż tobi, myłaja, k 8-mu bereznja
Z osyny wytesaw koł.

Ty ne ljakajsja, szczo kił cej osynowyj,
I ne chowajsja w pisok,
Jak zachowajeszsja – ja ż todi zaprosto
Wyteszu dowszyj kiłok.

Szos' ty, kochanaja, wkraj zażuryłasja,
Jasnyj twij pohljad ponyk.
Ja rozumiju, szczo zapach ne nrawyt'sja, –
Ałe ż ja łjubłju czasnyk.

Ruczeńky terpnut', złypajut'sja wiczeńky,
Myła, jak ty ne tremty, –
Ja prynesu tobi trochy swjaczenoji
Z jonamy sribła wody.

Wże nezabarom zijde jasne soneczko
I zaszczebeczut' ptaszky,
Promiń zbłysne – i wid tebe ne łyszyt'sja
Nawit' prjamoji kyszky.