Ja pidu s'ohodni w nicz wse ne znachodżu sna
Po zirkach, wuz'kych steżkach – dawnja doroha jasna
Sered stepu de łuna ta ne stychaje spiw
De cwite moja wesna, ridna do bołju wesna

Ta wiz'mu z soboju w nicz wsi czariwni dumky
Z nymy potrapljatymu w bażani zakutky
W dykyj lis, de wse mowczyt', doky ne pryjdu ja
De tremtyt' nałyta myt' marewom nebuttja
Baczysz ne zabuw

Jak zyma postuka w dweri biłym snihom ta morozom
I do ranku ne zatychne sribna zametil
Ja wpadu błakytnym switłom na obłyczczja ta wołossja
Zachowajusja w małjunkach na twojim wikni

Wse tak stanet'sja raptowo, wse tak zminyt'sja znenac'ka
Ty kriz' son poczujesz szepit, baczysz – ne zabuw
Powernutys' dane słowo i małjunky czudyrnac'ki
Pro twoju j moju samotnist'...
Baczysz ne zabuw

I ty słuchatymesz kazku pro zasniżeni werszyny
Pro zamerzli wodospady – ti miscja, de buw
My mynem chołodnu pastku i zihrijemo chatynu
Tym tepłom, szczo je u serci...
Baczysz ne zabuw