Ja prokynuwsja i odrazu wyriszyw poturbuwaty Was
Pislja rankowoho duszu wdjahnuwsja w czysto wypranyj odjah,
Powitrja, sonce, nastrij pryrody taki ż czysti, jak i moji dumky
Cikawo, jak sonni łjudy spryjmajut' podibni reczi

Os' Wasz dim, szcze spyte napewno

Rozuminnja czekaju wid tebe

Wy projawyły sebe z nehatywnoho boku
I tomu ja załyszywsja stojaty w snihu pid wiknom.
Meni chołodno ne łysze wid zymowoho witru
I prykro ne łysze za sebe, jak Wam możływo zdajet'sja

W czomu ricz, wy zdawałys' neju

Powirte, tiło – ne dokaz Waszoji zriłosti
I nawit' wnutrisznij swit ne je pidstawoju dlja ambicij
Ja widkryju Wam oczi na sprawżnje żyttja
W obmin na wiru, szczyrist' ta uwahu.