Szczo szukała ja tak dowho w łabirynti poczuttiw?
Rozkazaty, szczo znajszła – ne wystaczaje sliw.
Witer kryżanyj mene tryma w połoni tilky myt' –
I moja dusza tak wilno wże łetyt'.

Pryspiw:
Za niczczju – sonce wstaje,
Za bołem – radist' ide,
A serce ne zupynyty,
Poky szcze może łjubyty.

Pohljad w dałecziń: kudy teper, ne znaju i sama,
I nichto meni ne skaże, bo nichto ne zna.
A w krajini mrij wse pyłom czasu pokrywajet'sja,
Tilky szcze wohoń w duszi łyszajet'sja.

Pryspiw

Meni ne każy, szczo wse projszło,
Pro te, szczo buło i ne buło,
Szczo rozbyte łjusterko –
ne dobryj znak –
Wse nasprawdi ne tak.

Pryspiw