Wse nawkoło zatychaje, sonce, nebo pozichaje,
Na hitari ja wse hraju jak sołowej, wse bilsze spiwaju,
Choczet'sja wse bilsze radity, choczet'sja wse bilsze spiwaty,
O, jak kłasno, nejmowirno żyty z Bohom na naszomu switi!

Pryspiw:
O, jak czudowo nawkruhy,
Z Bohom czudowo żyty zawżdy,
Win mene wytjah iz pustoty,
I radijut' z Nym wsi, wsi, wsi!

Kołys' ja ne znaw, kołys' ja ne znaw, jak najty szczastja w mojemu żytti,
Kołys' ja błukaw, kołys' ja błukaw, w neskinczennij sujeti,
No sława Tobi, Tworec' neba j zemli za te, szczo Ty wytjah z cijeji bidy,
I zaraz czudowo, o, jak czudowo żyty meni na naszij zemli!

Pryspiw