Swet w twoych hłazach mne wsё napomynaet odyn łysz' son,
Hde tebja wstreczaju y snowa zabiwaju kak sładok on.
Perwij pocełuj y neżnie ob'jatyja, ruka w ruke.
Wsё, czto ja terjaju y to, czto ostawljaju w swoej meczte.

Pryspiw:
Moё proszłoe uszło y bolsze net.
Twoё wecznoe "prosty" – wes' otwet.

Pust' ne ponymajut, puskaj ne dowerjajut moym słowam.
Wsё, czto mne doroże serdce mne trewożyt. Ja ne otdam
Dołhuju dorohu, hrust' pokoj trewohu mne ne zabit'.
Skoro wse ysczeznet. Nykto uże ne smożet kak ja łjubyt'.

Pryspiw